مداد رنگی های عزیز

خیلی دوست داشتنی و با معرفت بودن قبل از اینکه ببرشون برا خودش یه کیف پر، هر کدوم مربوط به زمان خودش ،کوچیک و بزرگ ،نرم و خشک، خالص و مخلوط...

خواهرم خیلی سال پیش بردشون و رفت، دوباره خریدم ولی دلم ،فکرم ،حسم با همون کیف دست دوز خودمه با مدادای توش...

از زمانی که پیک نوروزی رنگ میکردم تاااا ... خاطره همراهشون بود.

چه بوی خوبی میدادن...

حالا یادشون افتادم!؟ آره.

هفته ی آخر سال و سرد و سوت کور ، همه چی خاکستری شده.

.

چقد حرف که جاش اینجا نیست انگار! جای دیگه ای هم نباید باشه. گشتم نبوده. چقد تنگه

.

 

مهدی اخوان ثالث...